Eén van de belangrijkste dingen om het beste aan je kinderen te kunnen geven, is rust voor jezelf. Als je niet lekker in je vel zit, moe bent en een kort lontje hebt, slaat dat gedrag gelijk over op je kinderen. Daarom is het goed om rust voor jezelf te nemen. Maar soms kom je in een situatie waar dit eigenlijk niet mogelijk is, omdat je baby geen oog dicht doet zonder jouw geruststellende nabijheid. Hoe kom je dan aan tijd voor jezelf?

Je kan geen blad over moederschap openslaan, of het gaat ‘jezelf opladen’. Rust pakken, een balans vinden, enzovoorts. Allereerst: een balans vinden als moeder van jongere kinderen is onmogelijk. Dus laat die uitputtende gedachte los: een balans bestaat niet.

Maar ken je de volgende vergelijking? Op een zomerse dag staat een vrouw op de straathoek met een kan koud water, en ze schenkt iedereen die langs komt een glas in. Na een tijdje heeft ze zelf dorst gekregen, maar haar kan is leeg. Ze heeft niks meer om te geven, niet aan zichzelf en niet aan anderen.

De andere vergelijking is vele malen bekender: in het vliegtuig zet je eerst zelf je zuurstofmasker op, voor je anderen kan helpen.

Kortom: niemand heeft er iets aan als je op je tandvlees loopt en geen zorg of liefde meer te bieden hebt na een tijdje. De opmerking ‘neem even lekker wat tijd voor jezelf’ is dan makkelijk gemaakt. Maar de uitvoer daarvan? Dat is een lastige als je jonge kinderen hebt. Heb je een baby die elke vijf minuten zonder jou krijst alsof hij wordt gemarteld? Dan is het bijna niet te doen.

Toch is het in deze situatie juist belangrijk om goed voor jezelf te zorgen: je geeft waarschijnlijk al je tijd, je liefde en je zorg weg, en ergens zal je zelf ook moeten bijkomen. Hoe kan je dat doen?

1. Oordopjes en Netflix

Eén van de dingen die ik het moeilijkste vond aan de eerste drie maanden, was het clusteren en huilen in de avond. Vaak kroop ik rond half 7 in bed met mijn zoontje aan de borst. Dan liet hij niet meer los voor half tien ’s avonds, anders was het krijsen en brullen geblazen.

Wat uiteindelijk zorgde voor wat rust voor mezelf, waren documentaires op Netflix die ik keek op mijn telefoon. Oordopjes in, telefoon naast me op bed en kijken maar. ‘The beginning of life’ is een enorme aanrader. Het gaat over de ontwikkeling van kinderen tot drie jaar en is de moeite van het kijken waard!

Wat je ook kan doen? Een splitter kopen, jij èn je man laten inpluggen op de laptop (telefoon, iPad, wat dan ook) en samen een film kijken!

2. Douchen

Als je me ergens gelukkig mee kan maken, dan is het wel met douchen. Stromend water spoelt alle stress, drukte en ellende weg. Dikke kans dat je geen tijd hebt voor een bad, maar een douche kan dan ideaal zijn. Je hoort eventjes niet meer wat er buiten de douche gebeurt, dus als je baby huilt in de armen van je man ben je daar even doof voor.

Een fijne douchegel, tandenpoetsen, en gewoon even helemaal stil staan onder het stromende water kan je een herboren gevoel geven. Helaas is dat gevoel voorbij zodra de douche uitgaat, maar ja… als moeder kan je niet alles hebben ;).

3. Dans samen

Als je op je tandvlees loopt, kan de gedachte aan bewegen en geluid al teveel zijn. Je hebt genoeg te doen, dus waarom zou je jezelf nog verder vermoeien? Toch heeft bewegen op muziek en het luisteren naar muziek een hele goede invloed op hoe je jezelf voelt. Onderzoeken wijzen uit dat het je blijer, rustiger en tevredener maakt. Door even te bewegen zet je je lichaam in gang. En dat is best fijn, want met een clusterende baby aan de borst zit je vooral stil.

Heb je je kleintje in de draagdoek? Dans dan voorzichtig wat door de kamer op muziek waar jíj van ontspant (dus geen Raimond Lap of Beethoven als je daar niet vrolijk van wordt) en probeer je bloedsomloop even een zetje te geven. Ik beloof het je: je zal je écht beter voelen na 3 minuten dansen op een liedje.

4. Mediteer als je samen in bed ligt

Oooh man, mediteren. Een verzamelnaam voor monniken die tientallen jaren op een berg zitten, mensen die in de trein even vijf minuten hun ogen dichtdoen om op hun ademhaling te letten en alles daar tussenin. Hoe en of mediteren voor je werkt, hangt helemaal af van jezelf.

In ieder geval stapelen bewijzen zich op: mensen die regelmatig mediteren zijn kalmer en veerkrachtiger. Maar wáár vind je de tijd om even helemaal alleen niks te doen? Ook in bed. Als je wordt gebruikt als het hoofdkussen of de speen van je baby, kan een mp3-speler naast je bed je ’s morgens wat respijt geven. Word je wakker en kom je niet meer in slaap?

Zet een meditatie aan en luister naar een rustgevende stem. Je kan ook zee- of bosgeluiden opzoeken en je ademhaling gaan tellen. Adem diep in en blaas je buik op alsof het ballon is, en laat daarna weer je adem los. Tel elke ademhaling en probeer tot honderd te komen. Elke keer als je gedachten afdwalen en je de tel kwijtraakt, begin je weer opnieuw bij één. Zo dwing je je gedachten om bij de ademhaling te blijven en niet te gaan liggen piekeren over de dag die voor je ligt.

Ontspan

Moeder zijn is moeilijk. Moeilijker dan alle banen die je betaald kan doen. Het is een taak die je 24 uur per dag uitvoert. Als je slaapt, slaap je waarschijnlijk lichter en met een kinderlijfje tegen je aan gedrukt. Je kan het gevoel hebben dat je helemaal niet meer aangeraakt wilt worden na een tijdje.

Het is niet erg om je zo te voelen. Accepteer dat het erbij hoort, en probeer in die constante aanraking en hulp die je kind nodig heeft, ook rust te vinden. Het is een fase die ook weer voorbij gaat. Er komt een tijd dat je kleintje niet je hulp of je aanwezigheid nodig heeft om in slaap te vallen.

Ik weet dat het moeilijk kan zijn, maar probeer te ontspannen en te genieten van hoe je kleintje jouw nabijheid en je liefde nodig heeft.

Probeer in de drukte en de aanraking tijd te vinden voor jezelf. Doe oordopjes in, kijk een film, luister fijne muziek en laat je even wegvoeren van de situatie waar je in zit. Probeer jezelf op te laden op momenten dat je aanwezigheid alleen al genoeg is om je kleintje te kalmeren.

Ik heb dagen op een schommelstoel gezeten met een baby slapend op mijn borst, terwijl ik een boek of tijdschrift in een hand had. Ik heb zittend gedommeld terwijl mijn zoontje aangelegd was en zelf ook wegdommelde aan de borst. Probeer in die kleine momenten ook een momentje voor jezelf te pakken om even op te laden.

Probeer stil te staan in het moment waar je bent, en omarm het. Je kan er niks aan veranderen op dit moment. Je baby in zijn eentje laten huilen zodat je zelf rustig in bed kan liggen, heeft geen zin. Dus zoek manieren om je op te laden en bij te komen in de situatie waar je nu in zit.

En geloof me: er komt een moment dat je de kamer uit wordt gestuurd als je binnenloopt voor een laatste knuffel voor het slapen gaan. Er komt een tijd dat je weer de hele avond op de bank kan zitten en naar bed gaat als jíj dat wilt. Dat je wakker wordt van je wekker in plaats van het huilen van je baby.

En tot die tijd… ben je zo geliefd en nodig dat je afwezigheid niet wordt begrepen. En dat gaat echt voorbij.

>>> Dingen die je kan doen met een slapend kindje in je armen <<<