De afgelopen week is het elke dag wel een keer gezegd: ‘niet in de plantenbak spelen, maar in de zandbak’. En elke keer wordt het met gemopper beantwoord. Vandaag is het genoeg en zonder al te veel te zeggen pak ik hem op terwijl hij aarde op de grond gooit, en ik zet hem in de zandbak. De reactie die volgt? Tranen en gegil. Waarom reageert een peuter met een driftbui op onbenullige en duidelijke zaken?

Herken je dat? Je snijdt het brood verkeerd, kiest de verkeerde onderbroek uit of loopt simpelweg naar links terwijl je peuter naar rechts wilt. Het resultaat is een buiten proportionele driftbui die je het schaamrood op de kaken jaagt als je weet dat anderen het kunnen horen.

Waarom heeft mijn peuter telkens driftbuien?

Er zijn verschillende redenen waarom een dreumes, peuter of kleuter een driftbui krijgt.

Hij kan zijn gevoelens niet in woorden uitdrukken

Kleine mensen, grote emoties. Op het moment dat er iets misgaat in de ogen van je kind, kan hij niet verbaal zeggen: ‘ik vind het vervelend dat je me niet hebt gevraagd of ik mijn brood zo wil eten. Wil je het morgen weer vragen?’ Een kind weet alleen maar dat één van de weinige momenten dat hij een beslissing kon maken, hem nu is afgepakt. Of dat hij sowieso geen beslissing kon maken, en zich meegesleept voelt door alles wat gebeuren.

Het gebrek aan mogelijkheden om zich uit te drukken en te beseffen dat hij verdrietig is, zorgt ervoor dat een peuter een driftbui kan krijgen.

Hij heeft het gevoel geen enkele controle te hebben

Driftbuien bij peuters en kleuters ontstaan meestal uit een gevoel van onmacht. En laten we eerlijk wezen, dat hebben we als volwassenen soms nog steeds als we ons rond gecommandeerd voelen door familie, partner of baas.

Je kan kijken of je hem wat meer keuzes kan laten maken. Het kunnen kleine dingen zijn: welk setje kleding wil je aan, wil je eerst je pyjama aan of eerst je tandenpoetsen, enzovoorts. Door te mogen kiezen, krijgen ze het gevoel dat ze ertoe doen.

Dat is niet hetzelfde als je kind in alles de zin geven. Het is je kleintje leren om kleine keuzes te maken. Dan kan hij als hij groot is ook zelf grote keuzes maken. En het kiezen van de kleur onderbroek is voor hem geen kleine keuze, maar juist heel belangrijk, net zoals het kiezen op welke manier zijn brood gesneden wordt.

Probeer hem ook eens wat vaker een ‘ja’-antwoord te geven dan een nee. Vaak helpt dat ook al. Heb je tips nodig om vaker ja te kunnen zeggen? Die geef ik hier.

Hij is moe, hongerig, heeft teveel prikkels

Nog een veel voorkomende reden dat een peuter een driftbui krijgt, is simpelweg dat hij moe is, honger heeft of teveel heeft meegemaakt.
Heb je wel eens een hele dag gehaast? Veel gedaan voor je gezin, voor je baas en daarna de boodschappen gedaan terwijl je al honger had? Als je er bij thuiskomst achterkomt dat je bent vergeten te kopen waarvoor je naar de winkel ging, is er kans dat je een scheldwoord ontsnapt.

Een peuter wordt de hele dag verwacht goed mee te draaien, krijgt eten als wij eten, slaapt als wij willen dat hij slaapt. Hij kan niet zelf even op de bank ploffen ‘pfff… even bijkomen’. Dus een peuter doet wat hij goed kan: bij een ogenschijnlijk klein verzoek ontploft hij.

Merk je dat hij tegen een driftbui aan zit na een lange dag? Probeer even vijf minuutjes samen op de bank te gaan zitten met een gezonde snack. Door even bij te komen, kan iedereen er weer beter tegenaan.

Hij heeft aandacht nodig

Een heel simpele reden voor een kleintje om driftbuien te krijgen, is omdat hij zich niet verbonden voelt met je. En als hij na verloop van tijd niet het idee heeft dat hij je aandacht krijgt, kan een driftbui het gevolg zijn.

Hem wegsturen voor een time-out als hij om reden een driftbui krijgt, zal de situatie waarschijnlijk alleen maar laten escaleren. Probeer te voorkomen dat hij je aandacht pas krijgt als hij krijsend op de grond ligt. En gebeurt dat wel? Geef hem dan geen time-out, maar juist een time-in.

Hij kan niet zelf zijn emoties reguleren

Dit laatste punt is eigenlijk van toepassing op alles wat hierboven staat: een peuter heeft nog niet de vaardigheid om een naar gevoel om te zetten in een handeling. Dus als hij verdrietig is omdat hij geen knuffel krijgt, maar zijn zusje wel, dan kan hij negatieve aandacht vragen.

En is hij moe, dan kan hij niet bedenken: ‘ik reageer zo omdat ik moe ben, ik moet even een momentje rust pakken’, dan knalt hij er een volledige driftbui uit.

Gelukkig kan je al op jonge leeftijd leren hoe een peuter zijn emoties kan reguleren. En nee, dat betekent niet dat je één van de weinige peuters opvoedt die nooit een driftbui krijgen. Maar het betekent wel dat je een peuter opvoedt die op later leeftijd constructief kan omgaan met emoties.

Belangrijk is daarmee je eigen reactie bij een driftbui in de hand houden. Je peuter leert het beste van een goed voorbeeld.